Telogia według Kubusia Puchatka

   Pojawiły się na tym blogu nowe, bardzo interesujące terminy teologiczne dotyczące działania łaski w życiu chrześcijanina :-) W odpowiedzi na moje stwierdzenie, że Bóg nikogo na siłę "nie wepchnie" do Królestwa Niebieskiego, przyszła odpowiedź, że i owszem, ale za to "pociąga" i następna, że czasem potrzebnym jest "dostać kopa". Bardzo mi się to spodobało.
Pomyślałam nawet, że mógłby powstać podręcznik teologiczny operujący takimi zwrotami :-) Czy nie są trafniejsze niż indeterminizm czy fizyczna predeterminacja i tym podobne?
  Ostatecznie od czasów Augustyna i Pelagiusza ciągle chodzi o samo, co Miś Puchatek trafnie ujął, szukając drogi do domu: "Nie znam (drogi), ale mam w spiżarni dwanaście garnczków miodu, które wołają mnie już od godziny". Jest coś co pociąga Misia nie za łapkę, ale w brzuszku. To bardzo trafna wskazówka (Miś o bardzo małym rozumku w roli teologa!). Otóż Bóg pociąga nas swoją łaską, ale nie wywiera presji, nie manipuluje i nie zniewala. Siłą łaski jest bezwarunkowa miłość, które próbuje dotrzeć do naszego wnętrza i obudzić tęsknotę. A wszystko to w klimacie całkowitej wolności. Bo do miłości nie da się przymusić.