O PRZYJAŹNI Z JEZUSEM

Kochani, udostępniam konferencję z 16 lutego z Wodzisławia. Dobrego słuchania :-)

Wybieram wszystko

Faryzeusze żądają od Jezusa znaku, chociaż chwilę wcześniej nakarmił siedmioma chlebami cztery tysięcy ludzi. Jednak odmowa nowego znaku jest czymś więcej niż tylko gestem zniecierpliwienia Jezusa, który wzdycha i odpływa, bo ma już dość niedowiarków.

Rozmnożenie chleba to zapowiedź Eucharystii - tego znaku, w którym Jezus daje nam całego siebie.

Jak zwykle, Bóg jest hojniejszy niż rozumiemy czy pragniemy.

On chce nam dać coś więcej niż przejaw Jego mocy, niż jedno uzdrowienie czy uwolnienie. 

On daje nam wszystko.

Pamiętajmy o tym w tych dniach, gdy w naszych kościołach trwają nabożeństwa 40-godzinne. Można tam spotkać samego Jezusa.

Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! 1 Tes 5,21

Jeśli aktor porno, mógł z powodzeniem udawać w mediach generała z otoczenia Prezydenta Trumpa i kształtować opinię publiczną, to zaprawdę, przyszły na nas trudne terminy, że tak Sienkiewiczem pozwolę sobie powiedzieć. Normalnie ludzie sobie ufają i to, przy elementarnej kulturze i moralności, wystarcza. Ale dzisiaj nie. Dzisiaj ludzkie zaufanie, trzeba w pewnych sytuacjach wesprzeć bacznym rozeznawaniem. Ojciec kłamstwa i jego liczne dzieci, za nic mają prawdę, a liczą się jedynie z doraźnym zyskiem. A my, mamy być prości jak gołębice, ale także przebiegli jak węże. A wąż zanim coś łapnie, to sprawdza tym swoim języczkiem, czy to aby jadalne. 

"Wszystko badajcie, a zachowujcie to, co szlachetne" - mówi Paweł. W innym zaś miejscu Pismo przypomina nam, że szlachetność kruszcu sprawdza się w ogniu.

P.S. Aha, jakby ktoś wątpił, to mogę mu przesłać dokument, że naprawdę jestem siostrą zakonną :-)

Przestrzeń publiczna

Dobrze. Załóżmy, że przestrzeń publiczna powinna być neutralna. Co jest zatem większym grzechem (o przepraszam, za religijny zwrot.... sic!) naruszającym tę neutralność: znak krzyża przed startem w zawodach sportowych, czy wciskanie  ludziom swojej ateistycznej wiary (bo ateizm też jest wiarą, a nie poglądem naukowym) w mediach. O chamskiej formie nie wspomnę.

Kiedy wstępuje w ciebie nowe życie...

W dzisiejszym fragmencie z Ewangelii Marka (Mk 6, 53-56) słyszymy, że w miejscach, gdzie pojawiał się Jezus, ludzie zaczynali biegać, zwoływać się, znosić chorych. Jedynym słowem, wyczuwali, że dzieje się coś ważnego, co jest szansą, której nie można zmarnować.

Żeby zrozumie co ich  "uruchamiało", trzeba sięgnąć do słowa, które jest kluczem: 

 "Zaraz Go poznali".

Bo są miejsca, do których Jezus nie tylko przybywa, ale nawet mieszka tam na stałe, a jednak nikogo to nie porusza/nie wzrusza. Nawet, gdy wszyscy grzecznie klękają przed tabernakulum, nie dokonuje się zbawienne ożywienie.

Właśnie w takim miejscu spotykamy Jezusa kilka wersetów dalej w rozdziale siódmym. Faryzeusze schodzą się "u Jezusa", czyli jesteśmy w Jego własnym domu, ale klimat zmienia się gwałtownie. Zero ożywienia, nadziei, wzruszenia. Jeśli jest jakieś uczucie to wyłącznie dumnego samozadowolenia. Dlatego skarży się Jezus słowami Izajasza: "Ten lud czci Mnie wargami, ale sercem jest daleko ode Mnie. Lecz czci Mnie na próżno".

Bo rozpoznać Jezusa, to coś więcej niż zgodzić się z tezami chrystologii. To ruch, wywołany wzruszeniem serca, które sprawia, że biegniemy do Jezusa, gdy tylko usłyszymy, że jest w pobliżu. I wtedy wstępuje w nas nowe życie.

Człowiek zgotował ten los człowiekowi

Na przykładzie burzy wokoło ustawy o karaniu za przypisywanie narodowi polskiemu odpowiedzialności za zbrodnie III Rzeszy, widać, jak doraźne interesy poszczególnych państw całkowicie przykryły fundamentalne przesłanie bolesnej historii II wojny światowej:

To człowiek zgotował ten los człowiekowi. 

I to stwierdzenie nie jest zrównaniem katów z ofiarami, ale memento o skutkach wrogości, która przecież też gdzieś miała swoje małe, niewinne początki. Jeśli dzisiaj polityka historyczna jest okazją do wzajemnego szczucia na siebie narodów, przypinania sobie nawzajem łatek i etykietek "antysemitów", "szmalcowników" itd. to znaczy, że z tej lekcji nie wyciągnęliśmy żadnych wniosków.

Jeśli cała refleksja wokół największej tragedii XX wieku prowadzi jedynie do przerzucania się uwagami typu: "A czy wśród Polaków/Żydów/innych nacji nie było tych, którzy wydawali Żydów?", to jesteśmy na bardzo złej drodze. Drodze do piekła.

Ta sama polityka przecież kiedyś pozwoliła uniknąć odpowiedzialności karnej bardzo wielu katom z obozów śmierci. Bo wtedy tak akurat pasowało. Bo tak podpowiadał interes konkretnych rządów.

Prawda wydaje się mniej użyteczna niż doraźne interesy. Ale też każdy interes kiedyś upadnie, jeśli nie sięgniemy do tej "nieużytecznej" prawdy.