piątek, 19 czerwca 2015

125. rocznica urodzin m. Pauli Zofii Tajber

Taki oto artykuł napisałam z tej okazji do podlaskiej prasy:

"„Urodziłam się w Polsce, pod zaborem rosyjskim dn. 23go czerwca, o godzinie piątej po południu, 1890go roku w Białej Podlaskiej, z bogobojnych, przykładnych, majętnych rodziców”– tak opowiadanie o swoim życiu zaczyna M. Paula Zofia Tajber – białopodlasianka, kandydatka do chwały ołtarzy i Założycielka Zgromadzenia Sióstr Najśw. Duszy Chrystusa Pana.
To kolejna, obok Błogosławionych męczenników z Pratulina i O. Honorata Koźmińskiego, świątobliwa rodaczka wyrosła z podlaskiej ziemi. Upamiętnia ją tablica umieszczona w bocznej nawie kościoła św. Anny w Białej Podlaskiej i… tyle. Warto tę mało znaną, przecież bardzo ciekawą postać przybliżyć.

Rodzina Tajberów przywędrowała do Białej Podlaskiej około 1875 roku ze Śląska i osiedliła się na przedmieściu „Wola”. Zbudowano tam duży dom z ogrodem oraz fabrykę kołków drewnianych do obuwia z tartakiem, zatrudniającą ponad 200 robotników. Tam też 23 czerwca 1890 roku przyszła na świat Zofia – piętnaste i najmłodsze dziecko Marii i Rudolfa. Została ochrzczona 8 lipca tegoż roku przez Ks.Wawrzyńca Brzozowskiego proboszcza parafia św. Anny. 

Zofia spędziła w Białej Podlaskiej pierwsze sześć lat życia – najpiękniejszy czas beztroskiego dzieciństwa, w którym poznawała dobroć Boga objawioną w kochającej rodzinie i pięknie przyrody. Późniejsze koleje losu związały jej życie kolejno z Żytomierzem, Kijowem, a nade wszystko z Krakowem, gdzie założyła pierwszy dom Zgromadzenia Sióstr Duszy Chrystusowej i gdzie, w przedsionku kaplicy Zgromadzenia znajduje się jej grobowiec. Chociaż czas jej pobytu w Białej Podlaskie nie był długi to jednak tu zapisały się w niej, jak na czystej karcie pierwsze doświadczenia spotkania z Bogiem i z ludźmi, co rzutowało na całe jej życie.


3-letnia Zosia. Biała Podlaska


W roku 1895 lub 96 Rudolf Tajber sprzedał cały majątek i przeniósł się wraz z rodziną do Żytomierza, gdzie zbudował jeszcze większą fabrykę tej samej branży. Zmiana miejsca zamieszkania wiązała się dla małej Zosi z utratą ukochanej niani Michaliny, która była jej pierwszą przewodniczą duchową, a także sprawiła, że nie mogła regularnie uczestniczyć w nabożeństwach, z powodu dużej odległości od kościoła. W roku 1902, dwunastoletnia Zofia przeżyła jeszcze dotkliwszą stratę – w wielu 54 lat zmarła jej matka – Maria Tajber.

Zaczął się dla niej nowy czas – trudny czas zagubienia i poszukiwań. Zofia jako utalentowana pianistka poświęciła się studiom muzycznym. Studiowała w Warszawie, Kijowie, Berlinie. W latach 1908-1915 przeżyła kryzys religijny, który sprawił, że na dłuższy czas odeszła od praktyk religijnych. Nigdy jednak nie przestała wierzyć w Boga, którego tak mocno pokochała w pierwszych latach życia, jeszcze w Białej Podlaskiej. Okres zagubienia zakończył się spektakularnym nawróceniem w czasie Adoracji Najśw. Sakramentu w wielki Piątek roku 1915 w kościele św. Aleksandra w Kijowie, do którego weszła z ciekawości. Doświadczyła tam, podobnie jak św. Paweł pod Damaszkiem, mistycznego spotkania z żywym Jezusem i to przemieniło jej życie. Nie tylko powróciła do Kościoła i Jego Sakramentów, ale także oddała się Bogu całkowicie do dyspozycji, pragną wypełnić Jego wolę w wszystkim. 

W ten sposób stopniowo, na modlitwie Zofia odkryła, że Bóg pragnie, by powstało nowe zgromadzenie zakonne poświęcone czci Najśw. Duszy Jezusa, które przyczyni się do odrodzenia ludzkich dusz. Był rok 1920. Trwała wojna polsko-bolszewicka. Dopiero co odrodził się Polska. W tej rzeczywistości Zofia kierowana natchnieniem ryzykując życiem przedarła się przez linię frontu i przedostała do Krakowa, by tam realizować powierzone sobie dzieło. Pomimo całkowitego braku środków materialnych i znajomości w Krakowie (ona, córka bogatego fabrykanta początkowo by utrzymać się pracowała jako służąca) udało się jej założyć w roku 1923 świeckie stowarzyszenie, a następnie w roku 1949 w zgromadzenie zakonne ku czci Najśw. Duszy Chrystusa Pana.

Obecnie Siostry Duszy Chrystusowej pracują w Polsce, USA i Kamerunie, a M. Paula Zofia Tajber jest kandydatką do chwały ołtarzy."

23. czerwca będziemy w Białej Podlaskiej. Zapraszamy :-)

2 komentarze:

  1. Very unfortunate translation.... pity.
    Gdzie mozna znalezc angielska wersje pism M Pauli Tajber?

    OdpowiedzUsuń
  2. zapraszam na angielską stronę Zgromadzenia naszych Sióstr na Florydzie:
    http://sistersofthemostholysoulofchrist.com

    OdpowiedzUsuń